Ovaj članak može da se sluša Poslušajte tekst koji slijedi u nastavku
Jedan pogled na novinarstvo od strane novinara amatera, ako amateri imaju pravo da iznesu stav o vašoj, uzvišenoj profesiji.
U današnjem svijetu nijedan veliki medij nije slobodan i nezavisan, a razlika između zapadnih, “slobodnih” medija i istočnih, “neslobodnih” je samo u načinu kontrole. “Demokratski”, zapadni mediji, uglavnom se kontrolišu kupovinom samih medija i novinara, dok se “nedemokratski”, uglavnom istočni, guše brutalnom silom: zatvaranjem i proganjanjem medija ili novinara koji ne pišu po volji režima. Međutim, suština je ista – imamo potpuno kontrolisane medije i novinare, koji šire propagandu a ne objektivne i kredibilne informacije, samo što se prvi kontrolišu novcem, drugi represijom. Suštinska razlika je dakle jedino u tome što Zapad kontroliše medije sofisticirano, Istok brutalno, pa su većini ljudi ovi prvi prihvatljiviji.
Od ovog ima odstupanja jedino kod nekih manjih, slabo vodljivih medija ili samostalnih novinara, međutim oni su zbog hroničnog nedostatka izvora finansiranja, marketinškog neoglašavanja, te zbog nemogućnosti zapošljavanja potrebnog broja slobodnih novinara, uvijek slabo vidljivi, na rubu gašenja – ili su već ugašeni.
Kada se desi da neki zapadni medij ili novinar odbije da bude dio plaćenog, uslužnog, propagandnog novinarstva, te počne objavljivati kredibilne informacije vidljive i čujne širom svijeta, a koje ruše propagandni imidž Zapada, obračun sa takvim zna biti suroviji i nemilosrdniji nego na prokuženom Istoku. Slučaj inkvizitorskog progona Vikiliksa i Asanža, najbolji je dokaz za to.
Uglavnom, današnji mediji i novinarstvo su svedeni na plasiranje poluinformacija, dezinformacija, puku propagandu. Građani, bar oni koji promišljaju, ne bi smjeli vjerovati ni jednim ni drugim, već bi na osnovu logike, upoređivanjem informacija i ličnih saznanja, sami trebali donositi sud o svemu što se dešava oko nas, svjesni rizika da i sopstveni zaključci pri ovakvom načinu informisanja i filtriranja informacija mogu biti pogrešni.
Ostali blogovi istog autora
