Ovaj članak može da se sluša Poslušajte tekst koji slijedi u nastavku
Naučnici su utvrdili da pčele u svojim genima nose “ples” – pokrete kojima obaveštavaju ostale jedinke u košnici da su našle hranu, ali da su im potrebne starije jedinke da bi naučile dobro da “plešu”, odnosno komuniciraju.
Tačnije, mlade pčele nisu u stanju da na taj način prenesu informaciju o udaljinosti na kojoj se nalazi hrana, piše “Pais”.
To bi značilo da pčele društveno uče jezik, kao i ljudi.
Prije jednog vijeka austrijski biolog Karl Riter fon Friš otkrio je da pčele plesom obavještavaju ostale jedinke da su pronašle hranu, odnosno, kada otkriju novi izvor hrane počinju da plešu, a detalji tog plesa zavise od toga koliko je hrana udaljena i koliko je ima.
Grupa biologa sa Kalifornijskog univerziteta u San Dijegu je zajedno sa kolegama iz Kineske akademije nauka proučavala koloniju pčela sa oko 2.800 jedinki, koje su bile sakupljene dok su još bile u fazi lutke i presađene u druge košnice, svaka sa svojom maticom, ali bez starijih jedinki.
Druga kolonija pčela koju su posmatrali imala je isti broj jedinki, ali su među njima bile i starije jedinke.
Na nešto više od 150 metara postavili su niz kontejnera sa saharozom rastvorenom u vodi.
Kako je objavljeno u časopisu Science, pčele iz obje kolonije su plesale nakon pronalaska saharoze, što potvrđuje da pčele u genima imaju upisan ples.
Međutim, pčele iz kolonije u kojoj nije bilo starijih pčela plesale su tako da su loše prenosile udaljenost i lokaciju hrane, dok su pčele iz kolonije sa starijim jedinkama prenosile su informacije sa velikom preciznošću.
Ovo otkriće sugeriše da, iako je sposobnost plesa genetska, dobro funkcionisanje komunikacije među pčelama zavisi od društvenog učenja, odnosno od individualnog učenja posmatranjem ili interakcijom sa drugima.
