Još 2015. godine sam tražio preko jedne političke partije koja je, u međuvremenu, postala kvazi zelena, a potonje bezbjedonosno zainteresovana:
“Neophodan je hitan projekat spasavanja stanovnika Pljevalja i preduzimanje mjera kako Pljevljaci sljedeću zimu ne bi dočekali u uslovima u kojima sada žive. U Pljevljima gledamo kako ignorisanje problema, nemar, neznanje i nerad uništava stanovnike jednog grada, zbog čega bi situacija u tom gradu trebalo da bude prioritet države koja se zove ekološkom. Građani su najvažniji resurs ove zemlje, a u Pljevljima se pokuzuje kako se ova vlast četvrt vijeka odnosi i prema tom resursu. Pljevljaci i dalje udišu najlošiji vazduh u Evropi i to je zvanično najzagađeniji grad Evrope prema izvještaju svjetske Agencije za zdravlje i životnu sredinu iz decembra 2014. Potrebno je hitno formiranje tima stručnjaka na državnom nivou, jasan prikaz uzroka i definisanje rješenja. Neophodan je i hitan projekat spasavanja stanovnika Pljevalja i preduzimanje mjera kako Pljevljaci sljedeću zimu ne bi dočekali u uslovima u kojima sada žive. Koliko je situacija sa zdravljem stanovništva alarmantna, pokazali bi podaci o stepenu oboljenja izazvanih aerozagađenjem iz bolnice u Pljevljima – koji se naravno ne objavljuju.”
U međuvremenu su Pljevlja opet najzagađeniji grad, ali ovoga puta na svijetu. Višedecenijski problem, kako tada reče aktuelni predsjednik Crne Gore, se nije pomjerio s tačke. Osim što najzagađeniji grad u CG i dalje resursima napaja Crnu Goru.
Zeleni ne daj Bože da su spalili još onih 90% cigareta iz jednog redovnog i drugog privremeno nestalog šlepera, jer bi zagušili NK dimom, a niko da im kaže da postoje tehnike hladnog uništenja koje ne štete prirodnoj sredini. O Pljevljima niti slovo.
Ovima drugima bi možda bolje bilo da ne progovaraju ništa, kao Rovčanin koji organizuje disanje na Žabljaku, pa opet povratak u gasnu komoru od grada. Nikako smanjenje cijene struje od 20 ili 30% neće doprinijeti smanjenju zagađenja, kao što mi i dalje nije jasno zašto jedan od resursa Pljevalja – ugalj prodaju Srbiji po znatno nižim cijenama.
Svakako posebno treba izdvojiti i diletantizam Vlade CG čije ministarstvo EKOLOGIJE, prostornog planiranja i urbanizma u dokumentu iz 2022. godine označava fabriku cementa kao jednog od zagađivača, a koja je pluća Pljevalja posljednji put ugrozila 2009. godine, kada je srušena u cjelosti.
Vratimo se građanima Pljevalja. Izgleda da ljepota i bogatstvo resursima znaju biti i prokletstvo. Zato treba postaviti stvari na svoje mjesto: šta je najbitnije u ovoj priči? Građani kao najvažniji resurs. Imajući u vidu da se u Pljevljima građani dominantno griju na ugalj, što doprinosi zagađenju a najavljena toplifikacija se najavljuje decenijama, bez definisanja vremenskog ograničenja završetka tog projekta, nameće se samo jedno rješenje koje će morati dati rezultat, a ujedno i ubrzati projekat toplifikacije: obezbijediti građanima Pljevalja besplatnu električnu energiju do završetka projekta toplifikacije. Prelaskom grijanja sa fosilnih goriva na električnu energiju značajno bi se smanjilo zagađenje. Takođe dati ograničeni rok Termoelektrani za pročišćivače do septembra 2023. Obezbijediti građanima Pljevalja besplatne jonizatore vazduha, prikladne za uslove u kojima žive. E to je kapitalni projekat – jer ovo nije trošak nego ulaganje u budućnost, koje će se višestruko vratiti upravo Pljevljima i Crnoj Gori.
Do tada, građani Pljevalja imaju samo jedno rješenje – odjebite prazne riječi političara jer ste u posebno nezgodnoj višedecenijskoj poziciji. Branite vaše zdravlje i živote i jednostavno treba da shvatite da vam je dogorelo do nokata.
Nema šta da molite – nego da zahtijevate. A ako Vlada CG ne reaguje, bilo koja, pošto smo sad u modu da traju koliko mački muž, kolektivno se preselite na ulice Podgorice za što vam Elektroprivreda neće dati autobuse, ali će vas raširenih ruku dočekati ljudi koji znaju da uvijek postoji rješenje.
