Ovaj članak može da se sluša Poslušajte tekst koji slijedi u nastavku
Postoje mnogobrojni historijski dokazi i primjeri koji svjedoče da su zapadno-krstaške vojske, u antičko i moderno doba, podjednako bile zainteresirane za masovno i nemilosrdno ubijanje i uništavanje muslimanskog stanovništva (genocid), ali i za ”ubijanje” i uništavanje muslimanskog naučnog blaga (kulturocid), gdje god je njihova okupatorsko-zločinačka čizma kročila, a sve s ciljem da zatru svaki trag islamu i muslimanima.
Jedan od tih primjera svakako je i tzv. ”Masakr satara” koji su počinile francuske okupatorske snage nad muslimanskim učenjacima u Čadu.
Naime, prije stotinu i četiri godine, u četvrtak, 15. novembra 1917. godine, francuske snage okupile su najbolje islamske učenjake u gradu Abša (Abeche) u regiji Ouaddai u istočnom Čadu. Francuske snage su zavarale prisutne učenjake da su ih okupili kako bi razgovarali o administraciji i upravljanju zemljom koja je bila pod vlašću kolonizatora i kojom je on potpuno raspolagao i upravljao.
Tog jutra, francuski kolonizator okupio je više od 400 muslimanskih vjerskih učenjaka i opkolio grad Abšu kako niko ne bi izašao iz njega. Zatim je krenuo strašni masakr, gdje su francuskim vojnicima i onima sa njima iz zapadnoafričkih kolonija, podijeljena oštra sječiva (mačete ili satare) i oni su, jednog po jednog, zaklali više od 400 muslimanskih učenjaka. I nisu se zadovoljili samo klanjem, već su im, u zastrašujućem prizoru, odvojili glave od tijela.
Ovaj gnusni masakr poznat je kao masakr ”Kubkub” ili ”Medžzeretu es-sâtûr” (”Masakr satara”), na francuskom: massacre des coupes-coupes, što je dokaz pravog sveobuhvatnog značenja masakra, jer niko od muslimanskih učenjaka nije preživio taj masakr. Tijela šehida ukopana su u šehidskom mezarju u Abši i ono i danas postoji.
Razlog zašto je Francuska počinila ovaj gnusni masakr je taj što je jedan francuski vojnik napao na čast jedne žene muslimanke u ovoj regiji, a ona je pored sebe pronašla mačetu ili sataru i nimalo nije oklijevala, udarila je njome napasnika u glavu i ubila ga.
Okupatorski vojnici su se začudili ovakvom ponašanju i bili su uznemireni pa su tražili korijene ove čednosti, neporočnosti i patrijarhalnog odgoja koji uzrokuju da su žene na ovim prostorima spremne, bez imalo oklijevanja, ubiti onoga ko atakuje na njihovu čast.
Utvrdili su da je islam razlog tome, pa su odlučili ”isušiti” njegove izvore ubijajući islamske učenjake, paleći i uništavajući islamske knjige.
Tako je Čad, tokom 19. stoljeća, bio izložen francuskom kolonijalizmu, koji je radio na brisanju identiteta zemlje, te na borbi protiv islama i arapskog jezika na sve načine.