Ovih dana navršilo se 19 godina od kada je na jednom od dubičkih trgova mučki ubijen dubički mesar SULEJMAN NEZIREVIĆ. Bio je marljiv i radan čovjek, jedan od najomiljenijih dubičkih građana, koji je imao prijateljske odnose sa svim dobrim ljudima, bez obzira na njihovu vjeru. Ubijen je samo zbog toga što je bio od rijetkih Dubičana koji je poštivao svoju vjeru, išao petkom u džamiju i ponekad nosio fes. Iza rah. Sulejmana je ostala žena i troje male djece, koja su sada već odrasli porodični ljudi.
Sulejmanovo ubistvo je bilo prvo smišljeno ubistvo u Jugoslaviji i prva javna uvertira za “balvan revoluciju” i ćetnićka divljanja širom Bosne, koja je 28. juna 1989.godine sa Gazimestana zloslutno najavio srpski zločinački vođa Slobodan Milošević, a koja su od 1992-95 u BiH odnijela 220.000 nevinih života i nanijela zemlji i narodu neviđenu štetu.
Dubički prvoobučeni četnički extremisti: Maslić Željko, Bijelić Rodoljub-Rođo, Čurčija Mladen i Drinić Mladen, tek pristigli sa četnicke obuke u Srbiji, avgustovskog popodneva 1989. oborili su Sulejmana na cestu ispred ispred Bifea “Kod Paule” i udarajući ga drvenim klompama u glavu, prosuli mu mozak. U namještenom sudskom procesu u Banja Luci, Čurčija i Drinić su oslobođeni optužbe, a Maslić i Bijelić su osudjeni uvjetno 3,5 odnosno 2,5 godine zatvora, a zločin nikad nisu okajali.
Ipak, pravdna kazna stigla je glavnog kreatora srpske agresije S. Miloševića u Haagu, jednog od počinioca zločina Maslića, na Sisačkom ratištu, a sigurno je stići će i ostale.
Ime Sulejmana Nezirevića uvijek će podsjećati sviju u Bosanskoj Dubici, a mnoge u BiH, na stravične razmjere srpskog zločina počinjenog u BiH, koji je počeo u Bosanskoj Dubici 1989., a 1995. godine kulminirao sa srebreničkim genocidom.
Neka je rahmet našem Sulejmanu, sehidima i svim nevinim žrtvama Bosne i Hecegovine, koji nestadoše u genocidnim bosanskim vihorima devedesetih godina.
U ime ljudske ljubavi, istine i pravde, u ime vjere u bolje sutra, pozavam vas, islamske vjernike, da našem Sulejmanu Nezireviću, prvom šehidu Dejtonske Bosne i Hercegovine, poroučimo Fatihu za mir i spokoj njegove duše, Fatihu za sve šehide Bosne i Hecegovine, koji 92-95 padoše na braniku odbrane svoje jedine domovine BiH i svoje nevine živote ugradiše u njenu postojanost.